Vinur í grennd

Þar sem það er frekar mikið að gera hjá mér þessa dagana þá langar mig að setja þessar vísur inn svona til að minna okkur á lífið í amstri dagsins og ekki GLEYMA eins og allt of oft vill verða að lifa. Ég þekki ekki höfundinn af þessum vísum

 Vinur í grennd

Í grendinni veit ég um vin sem ég á,

í víðáttu stórborgarinnar.

En dagarnir æða mér óðfluga frá

Og árin án vitundar minnar

 

Og yfir til vinarins aldrei ég fer

enda í kappi við tímann.

Sjálfsagt þó veit hann ég vinur hans er,

því viðtöl við áttum í símann.

 

En yngri vorum við vinirnir þá,

af vinnunni þreyttir nú erum.

Hégómans takmarki hugðumst við ná

og hóflausan lífróður rérum.

 

“Ég hringi á morgun”, ég hugsaði þá,

“svo hug minn fái hann skilið”,

en morgundagurinn endaði á

að enn jókst mill´okkar bilið.

 

Dapurleg skilaboð dag einn ég fékk,

að dáinn sé vinurinn kæri.

Ég óskaði þess, er að gröf hans ég gekk,

að í grendinni ennþá hann væri.

 

Sjálfur, ef vin þú átt góðan í grennd

gleymd ´ ekki, hvað sem á dynur,

að albesta sending af himnum send

er sannur og einlægur vinur.

 

Athugasemdir

[Ester Sveinbjarnardóttir, 7.6.2007 kl. 22:52]

Hæ hæ ég veit ekki eftir hvern þetta er en það er þýtt af Sig. Jónssyni tannlækni.

[Bryndís Halldóra Jónsdóttir, 8.6.2007 kl. 10:38]

Þetta ljóð er eitt af mínum uppáhalds og segir allt sem segja þarf og ætti að rassskella hvern þann sem les það og veit skömmina upp á sig.

 Skoða þetta með 21 júlí...er samt ekki viss. En sjáum hvað setur.  

[Hjördís (IP-tala skráð) 12.6.2007 kl. 18:21]

hvernig er þetta með þig....bara engar nýjar fréttir?? Þú verður að fara að standa þig betur:)

kveðja úr hitanum og svitanum í Odense!!