Vinur í grennd

Þar sem það er frekar mikið að gera hjá mér þessa dagana þá langar mig að setja þessar vísur inn svona til að minna okkur á lífið í amstri dagsins og ekki GLEYMA eins og allt of oft vill verða að lifa. Ég þekki ekki höfundinn af þessum vísum

 Vinur í grennd

Í grendinni veit ég um vin sem ég á,

í víðáttu stórborgarinnar.

En dagarnir æða mér óðfluga frá

Og árin án vitundar minnar

 

Og yfir til vinarins aldrei ég fer

enda í kappi við tímann.

Sjálfsagt þó veit hann ég vinur hans er,

því viðtöl við áttum í símann.

 

En yngri vorum við vinirnir þá,

af vinnunni þreyttir nú erum.

Hégómans takmarki hugðumst við ná

og hóflausan lífróður rérum.

 

“Ég hringi á morgun”, ég hugsaði þá,

“svo hug minn fái hann skilið”,

en morgundagurinn endaði á

að enn jókst mill´okkar bilið.

 

Dapurleg skilaboð dag einn ég fékk,

að dáinn sé vinurinn kæri.

Ég óskaði þess, er að gröf hans ég gekk,

að í grendinni ennþá hann væri.

 

Sjálfur, ef vin þú átt góðan í grennd

gleymd ´ ekki, hvað sem á dynur,

að albesta sending af himnum send

er sannur og einlægur vinur.

 

Eru skógar að verða umhverfisslys hér?

Þar sem nú fer sá tími í hönd að allir ætla að fara út að planta trjám til að sporna gegn áhrifum loftmengunar á Ósonlagið og þar með hlýnun jarðar. Í mínum huga er þetta svipað og þegar leigutakar laxveiðiánna fóru að takmarka veiðar við flugu og sleppa öllum fiski í stað þess að fækka stöngum sem hefði frekar hefði átt að gera en færri stangir þýðir jú minni aur í budduna. Engum dettur neitt annað í hug virðist vera en að planta trjám sem ég skil ekki  hér á landi þar sem við höfum ósnortnar víðáttur og stuttan vaxtatíma á trjám, ég get nefnt sem dæmi að að eftir nokkur ár þá hætta vegfarendur sem eiga leið á milli Hellu og Hvolsvallar að sjá Heklu vegna skóga sem eru að vaxa þarna á milli, svona er þetta að verða á nokkrum stöðum hér sunnanlands. Ég hef talað við fólk sem ferðast hefur erlendis og spurt það "hvernig var svo landslagið?" ég sá ekkert fyrir trjám var svarið, er það þessi sýn sem við viljum sjá? Við hér á Íslandi megum okkur lítils í baráttunni en við getum barist fyrir verndun regnskóga suður Ameríku sem eru lungu heimsins, einnig betri mengunarvarnabúnaði á verksmiðjum og kolaorkuverum í heiminum, við eigum að berjast fyrir þessu á vettvangi Sameiniðuþjóðanna og sleppa því í staðinn að sökkva landinu okkar fallega í skógi.

LÍFSÞOR

Smá speki sem hún systir mín fann einhverstaðar og holt er öllum að lesa.

Það þarf meiri kjark til að segja satt, en ljúga.

Sjálfstraust til að efast, er aðrir trúa,

Djörfung til að mæla gegn múgsins boðum.

Manndóm til að hafa eigin skoðun.

Það þarf viljastyrk til að lifa eigin ævi,

Einurð til að forðast heimsins lævi,

Visku til að kunna að velja og hafna,

Velvild ef að andinn á að dafna.

Þörf er á varúð víðar en margur skeytir.

Víxlspor eitt, oft öllu lífi breytir.

Þá áhættu samt allir verða að taka

Og enginn tekur mistök sín til baka.

Því þarf magnað þor að vera sannur maður.

Meta sinn vilja fremur en fjöldans daður

Fylgja í verki sannfæringu sinni,

Sigurviss, þó freistingarnar ginni.

Hvannadalshnjúkur 26 maí

Við vöknuðum klukkan 3:45 alveg eldsprækir ferðafélagarnir og tilbúnir í nánast hvað sem var, að vísu var okkur bent á það síðar af nágrönnum okkar að þetta var aðeins of snemmt að þeirra mati. Við vorum svo komnir að Sandfellinu um fimmleitið og hófst svo gangan upp 5:20. Ferðin upp að jökli í 1100 m gekk ágætlega og vorum við komin þangað um níuleitið og fórum við þá að næra okkur og gera línuna klára, við félagarnir erum það hófsamir að við völdum fimmtulínuna en hún er á meðalhraða upp. Í línuna völdust alveg ágætis ferðafélagar sem skiptust í 4 Akureyringa,                   2 flatlendinga, 2 Reykvíkinga og 1 Mýrdæling en hann var línustjórinn. Þegar gangan upp jökulinn hófst þá var hitinn orðinn mjög mikill því það var sól og logn, svitinn rann í stríðum straumum á þessum kafla ferðarinnar og ekki bætti það úr skák að göngufærið var mjög þungt eins og sést best á því að við vorum 14,5 klst. að fara upp og niður en í fyrra 12 klst. Þegar við vorum komin í um  1500 m hæð skall á okkur hríð sem gerði það að verkum að skyggni var mjög lélegt og gengum við alveg á toppinn í þessu veðri en þar upp var -9°C. Þessi hríð gerði það að verkum að við sáum ekkert fyrr en við vorum komin í um 600 m hæð á leiðinni til baka, en hópurinn var jákvæður og glaðlindur þannig að þetta hafði ekki mjög mikil áhrif á hann og ætla menn bara að fara aftur á næsta ári og reyna þá að fá betra útsýni. Eins og áður er sagt þá vorum við í línu fimm en þegar við vorum að nálgast tindinn þá var fyrsta línan þar stopp og sigum við þá fram úr og urðum fyrst á tindinn af ferðafélagshópnum þessu fögnuðum við síðar um kvöldið með eggjaveislu en þar voru á borðum Fílsegg, Svartbaksegg og svartfuglsegg í boði Mýrdælingsins, með þessu var svo drukkið rauðvín, bjór og Pepsí max. 

Svínafell

Jæja er að leggja af stað austur að Svínafelli,  það var búið að fresta ferðinni fram á sunnudag en svo breyttist það aftur trúlega betri veðurspá svo að ég er að pakka í flýti en við leggjum á jökulinn í nótt, einhvern veginn finnst mér að ég hafi ekki fengið nóg af kuldanum undanfarið :-) hafið það sem best um helgina þeir sem þetta lesa og farið varlega.

Vorið það fraus í ylnum

Jæja ég get ekki orða bundist lengur, veður sem hafa lítil áhrif á mig dags daglega eru farin að vekja undrun hjá mér ég er búinn að upplifa það núna í þrjá daga í röð að vera í snjókomu eða éljum, allur fjallahringurinn er hvítur eins og að vetri og þegar ég ákvað að fara fyrir hálf sjö í morgun í vinnuna þá þurfti ég að skafa allan bílinn. Og hvernig verður morgundagurinn?? Munið það var bara fyrir nokkrum dögum að þá hélt maður að það væri komið sumar hitinn var það mikill....

En núna rétt í þessu voru Sjálfstæðismenn að kynna sína ráðherra og ég held að það hljóti að koma ylur í þetta allt saman með nýrri stjórn ég held það hljóti bara að vera hann Guðni sem andar svona köldu núna eftir að hann missti stólinn. 

Þríhyrningur

Jæja, reyndi nú að sofa í morgun en fyrir einhverja leiðinlega sjálfstjórn þá reif ég mig á lappir og gáði til veður sem var indælt nánast logn og ekkert ský að sjá á austurhimninum, Hekla skýjalaus og ég fór beint á  textavarpið  en það boðaði ekki gott rigning um hádegi svo að ég hringdi í Pál og hann ákvað að skella sér á fjall  með mér en við ákváðum að fara á Þríhyrning sem er frekar stutt frá okkur. Þegar ég náði í hann þá var mér búið að takast að ræsa alla fjölskylduna fyrir kl. 9 á sunnudagsmorgni :-)) "lofa að gera þetta ekki aftur". En við skunduðum upp og vorum búnir að komast á nyrsta hnjúkinn um hádegi sem mátti ekki tæpara vera því það kom él á okkur og síðan rigning þegar neðar í brekkurnar kom. Annars var þetta fínn túr og er hann einn af þeim síðustu í þessari hrinu því að við byrjum að hvíla okkur fyrir jökulinn á miðvikudaginn í síðasta lagi. 

Dranghlíðarfjall

Jæja byrjaði daginn á að gá til veður því að ég ætlaði að labba á Heklu en varð að hætta við það vegna þess hversu lágskýjað var og svo var vindurinn ekki til að bæta það svo að ég ákvað að kíkja á textavarpið og sá þar að það var nokkuð gott veður undir A-Eyjafjöllum svo að ég valdi Drangshlíðarfjall. Á leiðinni þangað sá ég branduglu en það er alltaf gaman að sjá uglur. Ég labbaði á fjallið og var þetta frekar brött ferð upp hjá mér. Þegar upp var komið sást vel inn á Mýrdalsjökul og suður að Dyrhólaey en Vestmannaeyjar voru í rykmekki. Einn foss sá ég sem ég hef aldrei séð áður og er hann upp undir Eyjafjallajökli í Kaldklifsgilinu og nánast beint í norður frá Drangshlíðardal og svo að ég útskýri þetta aðeins þá er Drangshlíðarfjall á vinstri hönd ef staðið er beint fyrir framan Skógafoss og horft á hann.

Úlfarnir

Hið fornfræga lið Wolverhamton verður áfram í fyrstudeild eftir tap á móti WBA sem er miður því ég og aðrir aldagamlir stuðningsmenn teljum að þeir eigi að vera í hópi þeirra bestu.

Kosningahelgin að baki

Jæja loksins hef ég mig að lyklaborðinu. Byrjaði á því að kjósa þann 12 maí og eins og allir íslendingar þá kaus ég rétt og var svo sigurvegari kosninganna eins og allir hinir og fór þar af leiðandi á Broadway um kvöldid en stoppaði þar ekki lengi en fór þess í stað niður í bæ að kíkja á lífið það var nú ekki mjög margt þar en hitti Binnu frænku og tókum við smá spjall, reyndum að hringja í Önnu frænku sem var svo úríll að hún skellti á enda ekki nema von bara 22 menn inni og hún hefur ekki verið kát með það. :-) Annars hefur vikan verið eins og sú síðasta, ég stanslaust á þönum svo að ég blogga lítið verð að æfa mig á fullu fyrir Hvannadalshnjúk og er að labba þetta 6 - 12km þessa dagana en svo á það eftir að koma í ljós hvort þrekið er nóg því gangan er 25km í það heila.